کشتی جنگی'لیتورال'
•
به گزارش گروه سیاست و امنیت دریایی سینا، "ال.سی.اس" نمونه‌ای از نسل آینده شناورهای سطحی رزمی ایالات متحده تحت عنوان DDX است که دارای قابلیت مانور بسیار بالا و ساختاری شبکه‌ای، مرکب است.
این شناور به منظور انجام عملیات در آب های کم عمق طراحی شده و قادر است بر ضد تهدیدات ساحلی و جنگ های "نامتقارن" مانند مین‌های دریایی، زیر دریایی‌های دیزلی (با صدای کم)، قایق‌های تندرو و قایق های حامل مواد منفجره وارد عمل شود.
در ماه مه سال 2004 میلادی، وزارت دفاع ایالات متحده و نیروی دریایی این کشور اعلام کردند که دو تیم جداگانه از دو شرکت معروف، یعنی" لاکهید مارتین" و "جنرال دینامیکز" برای طراحی و ساخت نخستین نمونه از "فلایت O" یا اولین نسل از شناورهای LCS انتخاب شده‌اند.
در دسامبر سال 2004 میلادی شرکت "لاکهید مارتین" قرار داد ساخت اولین کشتی LCS بنام "یو.اس.اس.فریدوم" را امضا کرد و عملیات ساخت آن را از ژوئن سال 2005 میلادی و در کارخانه کشتی‌سازی "مارینتا مارین" در ایالت "ویسکانسین" آغاز کرد.
براساس برنامه زمانبندی شده، کشتی در ماه سپتامبر2006میلادی به آب انداخته خواهد شد و در سال 2007 میلادی وارد خدمت می‌شود.
بندر"سن دیه گو" درایالت کالیفرنیا به عنوان پایگاه اصلی این شناورجدید در نظرگرفته شده است، همچنین قرار است شرکت "لاکهید مارتین" در سال 2008 میلادی، ساخت سومین شناور از این نوع یا "LCS3"را آغاز کند.
شرکت "جنرال دینامیکز" نیز در اکتبر سال 2005 میلادی موفق به اخذ قرارداد ساخت دومین نمونه از شناور LCS به نام "یو.اس.اس.ایندیپندنس" شد و کار ساخت این کشتی را در ماه ژانویه 2006، در کارگاه کشتی‌سازی "آستال" واقع در شهر"موبایل" ایالت "آلاباما" آغازکرد.
این شرکت چهارمین فروند از این نوع شناور یا "LCS4" را نیز خواهد ساخت. قرار است این دو شناور در سال‌های 2008 و 2009 میلادی وارد خدمت نیروی دریایی ایالات متحده شوند. سفارش ساخت 9فروند شناور "فلایت 1" یا دومین نسل از شناورهای LCS برای سال‌های 2008 و 2009 میلادی داده شده و این کشتی‌ها طی سال‌های 2010 تا 2012 میلادی به خدمت نیروی دریایی ایالات متحده در خواهند آمد.
تعداد نهایی کشتی‌های LCS هنوز تعیین نشده اما گمان می‌رود تعداد آنها بین 56 تا بیش از 60 فروند باشد.
تیم مجری شرکت "لاکهید مارتین" عبارتند از: کارخانه کشتی‌سازی "مارنیته مارین"، کارخانه کشتی‌سازی "بولینگر"، شرکت معماران دریایی "گیبز و کوکس"، کارگاه های کشتی‌سازی" لزار" از اسپانیا و "بلوهم و واس".
اجرا کننده قرارداد ساخت LCS کمپانی"جنرال دینامیکز" نیز شرکت "بس ایرون وورکز" واقع در شهر" بس" در ایالت "مه ین" است.
اعضای عمده تیم سازنده کشتی کمپانی" جنرال دینامیکز" عبارتند از: شرکت "آستال یو اس آ"، " بی.ای.ایی.سیستمز"، دریایی "آپلاید فیزیکز کورپوریشن"، " سی ای ایی مارین سیستمز "، " نورت روپ گرومن الکترونیک سیستمز "، " جنرال دینامیکز آرمامنت اند تکنیکال پروداکترز"، " جنرال دینا میکز الکترونیک بوت "، "جنرال دینا میکز ادونسد انفورمیشن سیستمز" و "جنرال دینامیکز کانادا".
در آوریل سال 2005، نیروی دریایی آمریکا قرارداد مطالعاتی را با شرکت" لاکهید مارتین" برای ایجاد تغییراتی در شناور LCSامضاء کرد.
این تغییرات به دلیل فروش این شناورها به نیروی دریایی اسراییل اجرا می‌شود و تغییرات مورد نیاز نیروی دریایی اسرائیل شامل سیستم پرتاب عمودی موشک های "باراک" است.
طرح کشتی جنگی لیتورال
هرچند طراحی ساخت شناورهای LCSکاملاً با هم متفاوت‌اند اما هر دو شناور کاملاً نیازهای تکنیکی را برآورده می‌کنند.
در هر دو طرح دستیابی به سرعت بیش از 40 نات (8/74 کیلومتر) و برد بیش از 3500 مایل (5/5631 کیلومتر) مد نظر است.
شناور طراحی شده "لاکهید مارتین" دارای سرعت بسیار بالا و بدنه ای دو تکه است و طرح شرکت "جنرال دینامیکز" با سه بدنه، بسیار مستحکم و متصل به هم است.
سازه‌های دریایی در هر دو طرح با تجهیزات و خدمه برای انجام ماموریت‌های LCS و ماموریت های ویژه سازگار است.
اگر چه برنامه به حرکت درآوردن یک پرنده یا شناور در دو طرح LCS با هم فرق دارد اما طرح های هر دو شرکت قادر به پرتاب یا به حرکت درآوردن، کنترل و بازیافت وسایل نقلیه هوایی یا دریایی برای محدوده‌های زمانی طولانی هستند، همچنین در هر دو طرح نگاه متفاوتی به گنجایش فضای داخلی وجود دارد.
این طرح ها شروعی است برای دستیابی به نسل دوم شناورهای LCSیا "فلایت 1" که براساس تجربیات بدست آمده از برنامه" فلایت0" ساخته می‌شود.
در هر دو طرح سرعت نهایی 74 تا 93 کیلومتر در ساعت – در صورت بیرون ماندن بخش عمده بدنه از آب- در نظر گرفته شده است.
در طرح شرکت "لاکهید مارتین" ارتفاع بخش داخلی بدنه کشتی بلند در نظر گرفته شده است درحالیکه درطرح "جنرال دینامیکز" با جهش شناور به طرف بالا، از سطح زیر آب بدنه کشتی کاسته می‌شود. شکل بدنه کشتی در هر دو طرح تحولی اساسی پیدا کرده و تکامل یافته است.
توانایی‌ها و امکانات داخلی کشتی جنگی" لیتورال"
آبخور3 متری کشتی باعث شده تا این کشتی قادر باشد در آب های بسیار کم عمق ساحلی نیز به عملیات بپردازد.
این شناور دارای حداکثر 93 کیلومتر سرعت و 2 هزار و 778 کیلومتر برد در حالت حداکثر سرعت و 7 هزار و963 کیلومتر برد با حداقل سرعت 37 کیلومتر در ساعت است.
کشتی‌های LCS همچنین دارای یک فروند هلیکوپتر با سکوی فرود و آشیانه ویژه است.
هلیکوپتر و یک فروند پرنده بدون سرنشین می‌توانند از این سکوی شناور برای پرواز یا فرود استفاده کنند. این وسایل پرنده در شرایط طبقه‌بندی شده شماره 5 دریا (در حالتی که سرعت باد در حدود 50 کیلومتر و میانگین بلندی امواج بین 2 تا 3 متر باشد) قادر به برخاستن از کشتی LCS هستند.
این کشتی توانایی استفاده از قایق‌های کوچک، مانند قایق‌های سریع‌السیر 12متری در شرایط شماره 4 دریا (که ارتفاع امواج بیش از 5/1 متر و سرعت باد در حدود 40 کیلومتر باشد) را دارد.
کشتی LCS بین 15 تا 50 نفر خدمه دارد و وسایل یک سفر یا ماموریت دریایی 21 روزه را با خود حمل می‌کند. ماموریت تعدادی از خدمه کشتی انجام عملیات ویژه است.
یکی از توانایی‌های مهم LCS استفاده از هواپیما و قایق‌های بدون سرنشین مجهز به رادار، دوربین مادون قرمز و دوربین ویدئویی (مانند شناور سطحی بدون سرنشین" اسپارتان") برای عملیات شناسایی است.
سامانه‌های عملیاتی شناور جنگی لیتورال
سامانه‌های عملیاتی در کشتی‌های "لیتورال" قابلیت تعویض پس از یک دوره 24 ساعته کاری را دارند.
شرکت "نورث روپ گرومن" برای طرح خود مجموعه هماهنگ و یکپارچه‌ای از سامانه‌های عملیاتی را برگزیده است که عبارتند از: سیستم‌های مین پخش کنی و جمع‌آوری آن (MIW)، تسلیحات ضد زیردریایی (ASW) و تسلیحات ضد سطحی (SUW).
احتمالاً بخشی از سامانه‌های عملیاتی در محفظه‌های نگاه دارنده استاندارد نگهداری شده و بخشی از آنها در پالت‌های ویژه به شناورها منتقل می‌شوند.
سامانه‌های عملیاتی مذکور به شبکه‌ای از سیستم های شناور متصل بوده و با دیگر سامانه‌های مشابه در دیگر کشتی‌های سطحی و هواپیماها در ارتباط خواهند بود.
سامانه ضد زیر دریایی کشتی "لیتورال" عبارت است از:
سیستم شکار مین کنترل از راه دور AN/WD-1 ، مجموعه دستگاه سونار ردیابی مین از نوع AN/AQS=20A ، سیستم مین‌روبی سطحی از نوع هوابرد (محمول هلیکوپتر)، سیستم مین یابی لیزری هوابرد و سیستم هوابرد خنثی‌سازی مین.
سامانه ضد زیر دریایی در برگیرنده سیستم پیشرفته آرایش نظامی (ADS) ساخت یکی از شرکت های "لاکهید مارتین" است.
ADS یک سیستم شناسایی پژواک شناختی سریع آرایش سطحی محسوب می‌شود. سامانه ضد زیر دریایی LCS همچنین شامل یک سیستم چند منظوره سطحی قابل کشش به وسیله شناور در آب و یک سیستم کنترل از راه دور قابل کشش در آب بوسیله هلیکوپتر MH-60R یا شناورهای سطحی بدون سرنشین است.
سامانه ضد سطحی کشتی "لیتورال" شامل یک توپ 30 میلیمتری و یک سیستم موشک انداز است.
بدنه سه قسمتی "جنرال دینامیکز"
بدنه و بخش سه قسمتی خدمه بوسیله تیم طراحی شرکت "جنرال دینامیکز" پیشنهاد شد.
طول‌بدنه 8/127متر، عرض آن4/28 متر و ظرفیت جابجایی شناور 2 هزار و 637تن است. بدنه مذکور براساس طرح شرکت "آستال" برای قایق‌های مسافری فری "بنچیجیگوااکسپرس پسنجرز" ساخته خواهد شد.
سیستم دیده‌بانی دریایی مادون قرمز بر روی پل فرماندهی کشتی تعبیه شده و توپ اصلی 57 میلیمتری "بوفورز" برروی آن قرار دارد. همچنین پرتاب کننده موشک‌های گردان هوایی یا (RAM) بر روی جایگاه ویژه پشت آشیانه هلیکوپتر نصب شده و تیربارهای کالیبر50 در سمت چپ و راست کشتی و در دو طرف آشیانه هلیکوپتر قرار دارند.
سیستم‌های فریب دهنده رادار دشمن شامل سه پرتاب کننده RBOCـ SUPER و دو پرتاب کننده "نولکا دیکوی" است.
سیستم ضد عمل الکترونیک کشتی هم در بر گیرنده رادار تاکتیکی پشتیبانی عمل الکترونیک (ESM) از نوع ES3601 ساخت گروه صنعتی EDO است.
سونار و قریب دهنده کششی نیز از قسمت پشتی کشتی به آب انداخته می‌شوند. "نورت روپ گرومن الکترونیک سیستمز" سامانه یکپارچه اداره نبرد (ICMS) و شرکت‌های "بی ای ایی" سیستم کنترل خودکار کشتی را تهیه خواهند کرد. دکل اصلی کشتی نیز حامل سیستم‌های ارتباطی Link16 ـ Link1 ـ CEC و رادار دریایی جیراف ساخت شرکت "اریکسون" خواهد بود.
شناور LCS ساخت" لاکهید مارتین"
بدنه پیشرفته شرکت "لاکهید مارتین" براساس فناوری‌های عرضه شده یک کارخانه کشتی‌سازی ایتالیایی بنام "فین کانتیری" ساخته می‌شود.
این فناوری در شناورهای بازرگانی هزار تنی تندرو و شناورهای 3 هزارتنی کلاس" ژوپیتر" استفاده می‌شود.
کشتی ساخت "لاکهید مارتین" دارای یک سالن فولادی با سازه‌های ویژه آلومینیومی خواهد بود. نیروی این شناور بوسیله دو موتور 36 مگاواتی "رولزرویس" MT30 مجهز به توربین‌های گازی تامین می‌شود.
همچنین دو موتور دیزل ساخت "فیربنکس مورس" چهار موتور بزرگ آبی ساخت "رولزرویس" را به حرکت در می‌آورند.
چهار ژنراتور دیزل نوع V1708 ساخت شرکت "ایزوتا فراسچینی" با هدف تامین نیروی اضافی در این کشتی تعبیه شده و حداکثر سرعت کشتی 34/83 کیلومتر خواهد بود. طول بدنه شناور 5/115 متر، عرض آن 1/13 متر و آبخورکشتی 7/3 متر است.
LCS1و LCS3 به توپ دریایی 57 میلیمتری مارک 110 ساخت "سیستمز" مجهز خواهند شد. سیستم اداره نبرد این شناورها ساخت" لاکهید مارتین" و از نوع COMBATSS-21 است.
این کشتی‌ها همچنین مجهز به رادار باند C بنام TRS-3D ـ EADS برای شناسایی هوایی و سطحی و یک سیستم شلیک کننده و فریب دهنده رادارهای دشمن از نوع (SKWS) ساخت یک شرکت دانمارکی است.